Het sneeuwt! Dat deed het gisteren ook al, maar toen smolt de sneeuw al rap. Maar nu blijft hij liggen en verandert ons terras in een wit tapijt, zo schoon.
Ik had een blogbericht klaarstaan over 'groen in huis', dat heb je nog tegoed, want de sneeuw wint.
Ook op de straat. Wat vrij uitzonderlijk is in de stad, want daar wint het strooizout meestal.
Nu nog niet, al vrees ik dat het niet lang zal duren voor de straten vol bruine smurrie liggen.
Daar kan ik echt van dromen, om nog een keer alles wit te zien, zo dat het hele land effe lam ligt, niemand op zijn werk raakt en de kinderen niet naar school moeten. Lijkt me fantastisch (met uitzondering dat zij die hulp nodig hebben wél geholpen worden).
Of dat je te voet overal naartoe moet, zoals we vroeger (lang geleden toen ik nog kind was en op den buiten woonde) met de slee naar school gingen. Goed ingepakt met waterdichte handschoenen aan om sneeuwballen en sneeuwmannen te kunnen maken zonder dat je handen nat werden (verkleumd waren ze sowieso). Tijdens echte koude winters schaatsten we dan op het meer en bouwden zelfs ooit een iglo op het ijs. We rolden sneeuwballen die zo groot waren dat we hulp nodig hadden om ze verder te duwen. Onze buurman bond een keer onze slee achter zijn auto om ons vooruit te trekken of we lieten onze hond lopen.
Oh, en dat geluid van krakende verse sneeuw onder je voeten vind ik ook tof. En het geluid is anders, alles klinkt zachter.
Voor mijn part mag het dus nog doorsneeuwen, ik mijmer nog efkes verder, ok?
