Een tijdje geleden gaf mijn vader me een oude (handgemaakte) map waar op stond 'patronen' met daarin allemaal vergeelde papieren en krantenknipsels voor handwerk.
De map verzeilde in een kast.
Afgelopen week kwam ik de map weer tegen bij het zoeken naar iets anders. Deze keer bekeek ik ze grondiger en werd geprikkeld door de inhoud.
De map was van zijn moeder en mijn oma, Maria Van der Auwera, geboren in 1912 en veel te vroeg gestorven in 1965.
Ik heb mijn oma nooit gekend, maar weet uit verhalen en foto's dat het een zeer vrome vrouw was.
Bij het bekijken van de patronen en ontwerpen begon ik te fantaseren dat ik mijn passie voor handwerk misschien wel van haar erfde. Want hier lag het bewijs: een kaft vol getekende patronen voor borduurwerk op tafelkleden, kraagjes, servietten, zakdoeken, een proeflapje, handwerkboekjes... .
Want waar komt mijn passie en talent voor dat handwerken toch vandaan?
Efkes alles overlopen:
-Mijn moeder is een doorbijter met niet al te veel geduld. Ze naaide en herstelde wel, maar niet passioneel, daar was met vier kinderen geen tijd voor en ik denk ook niet dat het echt haar ding was.
-Mijn vader heeft wél geduld, is best creatief en kan ook wel tekenen. Maar deed er beroepsmatig niets mee.
-Langs moeders' kant was er moemoe, die breide graag en vava, die bricoleerde vooral met oude tv's en radio's en was erg trots op zijn 'uitvindingen'.
-Langs vaders' kant was er opa, een ondernemer, en oma dus, vrome huisvrouw maar misschien ook handwerkster?
Afin, ik belde even met mijn vader om te vragen hoe het zat.
Ik kus mijn 'pollekes' dat dat nog kan.
Voor zover hij wist heeft hij zijn moeder nooit zien handwerken.
Bye bye, romantisch efelijkheidsidee.
Er was wel een tanteke die naaister was en mijn opa had een zus die non werd 'zuster Ambrosia' en uiteraard ook veel handwerkte.
Die tante non heb ik nog goed gekend en was een toffe, we werden soms uitgenodigd op een familiefeest in het klooster (en school) in Boom en mochten dan op ontdekking in de gebouwen, heerlijk!
Op sommige stukken krant uit La Libre Belgique uit 1935 staan ook ontwerpen uitvergroot op getekend.
De patronen zijn dus van toen mijn oma nog een jonge vrouw was. In die tijd moesten alle meisjes die naar school gingen handwerken.
Oma ook. Maar klaarblijkelijk niet met veel talent, laat staan passie.
Volgens mijn vader deed ze wat mee met de andere vrouwen in de familie. Omdat het van je verwacht werd? Waarschijnlijk.
Talent kan dus erfelijk zijn, maar in mijn geval is het niet.
Ik troost me met de gedachte dat er wat van iedereen in me zit: ondernemen, geduld, doorzetten, creativiteit... . Het belangrijkste is dat ik kan doen wat ik graag doe.
Elke dag opnieuw.
O ja, er zat ook een prachtige envelop in de map van 'C de Maison de Blanc' waar oma een bestelling deed. Dit art nouveau grootwarenhuis in Brussel verkocht huishoudlinnen voor de dames uit de bourgeoisie.
Het gebouw bestaat nog trouwens!
