Bekentenis: ik heb iets met zakdoekjes.
Naast servietten, inpakpapier, washi tape, notaboekjes, schrijfgerief, sjaals (ik kan nog even door gaan), ook iets wat ik moeilijk kan laten liggen.
Geen papieren zakdoeken, maar de echte ouderwetse stoffen. Liefst met borduurwerk erop, ah ja.
Ik borduur er veel zelf, dus ik weet hoeveel werk het is.
Vorige week gaf mijn moeder deze mee, voor de tombola, zei ze.
Dat had ze gedacht! Mijn oogskes begonnen te blinken, handen te trillen (zo gaat dat met verslavingen). Zo'n fijne satijnen borduursels.
Deze zakdoeken zijn van mij, yes!
(en ja, ik gebruik ze ook)
